Budynek powstał jako kamienica bliźniaczo podobna do swej sąsiadki (n-er 30). Oba domy zachowują formę bliźniaka – tzn. stykają się jedną ze ścian, mają podobne gabaryty i rozplanowanie elewacji, jednak opisywany tu dom jest nieco dłuższy od swego sąsiada. W kierunku południowym ma więcej o jedną oś, ale nie podkreśloną pionem okien. Do budowy kamienicy przystąpiono z końcem 1938 r. Dom powstał zapewne podług proj. inż. J. Kaca. Piszemy zapewne, bo dane te dotyczą drugiej połówki bliźniaka, jednak istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że cały bliźniak był zaprojektowany przez jedną osobę. Inwestycja rozpoczęta w przededniu II wojny światowej, po jej wybuchu znacznie zwolniła. Budynek, mimo iż zasiedlony już w czasie okupacji niemieckiej, był wykańczany jeszcze bezpośrednio po wojnie zapewne przed nacjonalizacją (?) – informacja z relacji mieszkańców, co zapewne wpłynęło na skromne materiałowo wykończenie klatki schodowej. Dom ma ciekawe rozmieszczeni mieszkań, stosowane czasami w okresie międzywojennym. Mianowicie wejścia do nich części z nich są tradycyjnie, na piętrach a do części na półpiętrach, co w efekcie daje różną liczbę zamieszkałych kondygnacji. Takie rozwiązanie zastosowano min. na ul. Marszałkowskiej 8 (obiekt możliwy do obejrzenia w niniejszym Lapidarium). W czasie ostatniej wojny, budynek uległ powierzchownym uszkodzeniom – zniszczony został jedynie mały fragment dachu w północno zachodnim narożniku. W 2019 r. prowadzono przy kamienicy prace budowlane docieplając wówczas elewacje i remontując dach.
[Opracowanie powyższe powstało przy współudziale Mariusza Majewskiego.]
::: Włączono do bazy w ramach projektu „,Na szlaku dziedzictwa Bielan”, realizowanego w 2024 r., dofinansowanego ze środków Miasta Stołecznego Warszawy Dzielnicy Bielany.