Dwuskrzydłowy, trzypiętrowy dom narożny, wzniesiony w latach 1936-37 dla Józefa Steinberga, posiada niemal identyczne fasady obu skrzydeł. Niewielki różnice dotyczą min. komunikacji z podwórzem, tj. usytuowania w skrzydle zachodnim przejazdu bramnego, a w skrzydle południowym głównej klatki schodowej (przechodniej na podwórze). Druga z klatek, usytuowana w skrzydle zachodnim dostępna jest jedynie od strony wewnętrznego dziedzińca. Obie fasady ozdabiają zarówno wykusze jak i balony. Elementy te ułożone są na obu z nich symetrycznie. Zasadniczo trzypiętrowy gmach został na przełomie lat 80. i 90. XX wieku nadbudowany w partii narożnej o czwarte piętro, które jednak podciągnięto na tyle dyskretnie że nie zachwiało to ogólnych proporcji gmachu, zwłaszcza że z poziomu ulicy zmiany te są mało zauważalne. Wówczas też powstał oryginalny balon na szczycie zaokrąglonego narożnika mającego od początku na parterze miejsce przystosowane pod lokal usługowy. Podczas wojny nielicznym tylko uszkodzeniom uległy górne partie budynku – został spalony dach, jak się zdaje bez naruszenia ostatniej kondygnacji mieszkalnej trzeciego piętra.
::: Sfinansowano ze środków Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
