Kamienica ul. Filtrowa 81, Warszawa

Ogromna trójskrzydłowa i czteropiętrowa kamienica o kubaturze dorównującej trzem średniej wielkości obiektom. Gmach powstał dla Wspólnoty Mieszkaniowej Urzędników Ministerstwa Przemysłu i Handlu, około 1925 r. a projektantem był architekt Władysław Nałęcz-Raczyński. Obiekt domyka od wschodu kwartał otoczony kamienicami o podobnych gabarytach i wspólnym zielonym podwórzu. Kwartał ów wyznaczają ulice: Filtrowa, Mochnackiego, Supińskiego i Akademicka, która stanowi południowo-wschodnią granicę placu Naruszewicza. Mimo, iż budynek ma adres od ul. Filtrowej do główna okazała piętnastoosiowa elewacja została zaprojektowana od bocznej uliczki Mochnackiego. Aby uatrakcyjnić jej wygląd zastosowano szereg rozwiązań przełamujących monotonność tak rozległej powierzchni. Pojawiają się tu zatem lizeny, dwudziałowe balkony, czy kilkukondygnacyjne wykusze. Elementem najbardziej charakterystycznym, wyróżniającym ten gmach na tle okolicznej zabudowy są niewątpliwie cylindryczne wykusze narożne, na planie ¾ koła, przywodzące na myśl średniowieczne baszty obronnej twierdzy. Tylko elewacja od filtrowej znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie chodnika. Elewacje: wschodnia i południowa, zostały nieco cofnięte względem przylegających do nich ulic i odgrodzone płotkiem, za którym wydzielono przestrzeń przeznaczoną na zieleń. Zabieg ów, stosowany wcale nie tak rzadko w dwudziestoleciu międzywojennym, znacznie podnosił zarówno standard, jak i komfort mieszkań parteru. W czasie ostatniej wojny obiekt miał uszkodzoną jedynie górną kondygnację, tę zawierającą po części mieszkania pod wynajem znajdujące się w mansardzie i strychy. Do naszych czasów dotrwał zatem w stanie niemalże oryginalnym.

::: Sfinansowano ze środków Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.