Ogromna trójskrzydłowa i czteropiętrowa kamienica o kubaturze dorównującej trzem średniej wielkości obiektom. Gmach powstał dla Wspólnoty Mieszkaniowej Urzędników Ministerstwa Przemysłu i Handlu, około 1925 r. a projektantem był architekt Władysław Nałęcz-Raczyński. Domyka od wschodu kwartał otoczony kamienicami o podobnych gabarytach i wspólnym zielonym podwórzu. Kwartał ów wyznaczają ulice: Filtrowa, Mochnackiego, Supińskiego i Akademicka, która stanowi południowo-wschodnią granicę placu Naruszewicza. Mimo, iż adres budynku jest od u. Filtrowej do główna okazała piętnastoosiowa elewacja jest od bocznej uliczki Mochnackiego. Aby uatrakcyjnić jej wygląd zastosowano szereg elementów przełamujących monotonność tak rozległej powierzchni. Pojawiają się tu zatem lizeny, dwudziałowe balkony, czy kilkukondygnacyjne wykusze. Elementem najbardziej charakterystycznym, wyróżniającym ten gmach na tle okolicznej zabudowy są niewątpliwie cylindryczne wykusze narożne, na planie ¾ koła, przywodzące na myśl średniowieczne baszty flankujące narożniki obronnej twierdzy. Tylko elewacja od filtrowej znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie chodnika. Elewacje: wschodnia i południowa, zostały nieco cofnięte względem przylegających do nich ulic i odgrodzone płotkiem, za którym wydzielono przestrzeń przeznaczoną na zieleń. Zabieg taki stosowany wcale nie tak rzadko w dwudziestoleciu międzywojennym, znacznie podnosił zarówno standard jak i komfort mieszkań parteru. W czasie ostatniej wojny obiekt miał uszkodzoną jedynie górną kondygnację, tę zawierającą po części mieszkania pod wynajem znajdujące siew mansardzie i strychy.
::: Sfinansowano ze środków Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
