Kamienica ul. Mokotowska 55, Warszawa

Zespół budynków na tej parceli powstawał wieloetapowo, przez dziesięciolecia. Z zamiarem zabudowania działki noszono się już ok. 1910 r., a ostateczna decyzja o zabudowie zapadła w 1913 r. Właścicielem posesji było wówczas Warszawskie Chrześcijańskie Towarzystwo Ochrony Kobiet. W pierwszej kolejności wzniesiono dwutraktową oficynę poprzeczną w głębi podwórza i zespoloną z nią krótką oficynę boczną, domykającą od północy drugie małe podwórko. W takim stanie inwestycję zastała I wojna światowa, która na szereg lat wstrzymała prace, wznowione dopiero po ustaniu działań wojennych. Do połowy lat 20. XX w. na posesji wybudowano kolejne obiekty. Powstała jednotraktowa oficyna północna na pierwszym podwórzu, łącząca się z oficyną poprzeczną, oraz szerokie, acz niskie skrzydło południowej oficyny bocznej, również zintegrowanej z najstarszą oficyną poprzeczną. Prace kontynuowano i na początku lat 30. XX w. kończono już dom frontowy. Pomiędzy domem frontowym a istniejącą oficyną boczną (północną) powstała kontynuacja tej ostatniej – także jednotraktowa i o podobnych gabarytach oficyna dotykająca od tyłu do północnej (podwórzowej) części domu frontowego. Ta właśnie oficyna najbardziej ucierpiała podczas powstania warszawskiego. Nie zdecydowano się jednakowoż na jej rozbiórkę, lecz na odbudowę utraconych pięter. W całym zespole, po dziś dzień dobrze utrzymanym, działają m.in. organizacje pożytku publicznego.  

::: Włączono do bazy w ramach projektu „Akademia Opiekunów Dziedzictwa V”, realizowanego w 2024 r. z udziałem wolontariuszy, dofinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Dziedzictwa – w ramach programu „Wspólnie dla dziedzictwa”.