Kamienica ul. Górnośląska 41, Warszawa

Budynek wzniesiono w 1923 r. wraz z szeregiem innych obiektów (17 domów) wchodzących w skład tzw. Kolonii Profesorskiej – obszaru zamkniętego ulicami Górnośląską, Hoene-Wrońskiego i Myśliwiecką. Prace budowlane na tym terenie były prowadzone w latach 1922-1928. W 2010 r. całość została wpisana do rejestru zabytków. Domy są położone malowniczo, na opadającym stoku skarpy wiślanej. Autorami projektów domów byli profesorowie z Politechniki Warszawskiej – stąd nazwa osiedla. Dom przy ul. Górnośląskiej 41 wybudowano dla architekta Mariana Lalewicza (1876-1944), autora wielu monumentalnych gmachów zarówno w Królestwie Polskim, jak i w całym Imperium Rosyjskim. Szczyt elewacji frontowej zamknięto łukiem odcinkowym, poniżej umieszczono dwudzielny kartusz herbowy. Nadało to elewacji frontowej neobarokowy charakter. Willa funkcjonuje obecnie jako kameralny budynek kilkurodzinny. Zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz obiektu zachowało się wiele pierwotnych detali. Już u drzwi wejściowych zwracają uwagę wrzutnia na listy, judasz wraz z oprawą i stylizowana, zamknięta w owalu litera „L” – inicjał nazwiska właściciela (Lalewicz). Wnętrze klatki schodowej, dzięki odwzorowaniu wielu detali w ciemnym drewnie, stwarza wrażenie przytulności i domowej atmosfery. Zachowane są parkiety, pokrycie schodów, balustrady schodów, elementy okuć przy stolarce okiennej i drzwiowej. Na zewnątrz, od strony skarpy (zachód), widać zarysowania części murów.

::: Włączono do bazy w ramach projektu „Akademia Opiekunów Dziedzictwa V”, realizowanego w 2024 r. z udziałem wolontariuszy, dofinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Dziedzictwa – w ramach programu „Wspólnie dla dziedzictwa”.