Prezentowana kamienica czynszowa jest tylko nieznacznie mniejsza od stojącej po sąsiedzku największej na tym odcinku ulicy czynszówki, spod n-ru 10. Obiekt powstawał w latach 1910-1911 r. dla Arona Oppenheima, podług projektu Edwarda Ebera (1880-1953). Po śmierci inwestora w trakcie trwania budowy dom przeszedł na własność wdowy Frajdy Oppenheimowej i jej córek, wżenionych w rodzinę Regirerów. Stąd też oba nazwiska będą pojawiać się wśród właścicieli tej i kilku innych okolicznych kamienic, w których współfinansowanie Aron Oppenheim był zaangażowany. Po powtórnym zamążpójściu wdowy wśród właścicieli pojawiło się kolejne, trzecie nazwisko: Freudenberg – tak bowiem nazywał się nowy maż Frajdy primo voto Oppenheim. Obiekt składa się z dwóch podwórzy w pełni zamkniętych i jednego półotwartego podwórza. Dom frontowy uzyskał siedem pięter, oficyny są niewiele niższe – mają po sześć pięter. Na klatkach schodowych przetrwało wiele elementów pierwotnego wystroju – balustrady, stolarka drzwiowa, płytki posadzkowe. Bardzo interesującym detalem jest okładzina ścian obu przejazdów bramnych – z płytek ceramicznych.
::: Sfinansowano ze środków Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
