Kamienica ul. Krakowskie Przedmieście 10, Warszawa

Parcela o udokumentowanej zabudowie sięgającej połowy XVII w. Z początku stały tu domy drewniane, a w czasie późniejszym zaczęły pojawiać się kamieniczki. Na omawianym placu murowany, piętrowy dom powstał ok. 1750 r.  Tak jak poprzednie drewniane zabudowania, tak i dom murowany przechodził z rąk do rąk i przy okazji kolejnej sprzedaży ok. 1790 r. został nadbudowany o piętro. Zapewne także wówczas wzniesiono dwupiętrową oficynę na zapleczu budynku. Docelowo cały układ wyglądał tak, że oprócz domu frontowego były jeszcze dwie poprzeczne oficyny w podwórzu, połączone z domem frontowym oficyną północną ciągnącą się wzdłuż północnego boku parceli. Dodać należy, iż sam plac był na tyle wąski, że podwórka były mikroskopijne. Ich szerokość była mniejsza niż szerokość oficyny podłużnej. Po II wojnie światowej resztki oficyn rozebrano, rozluźniając jednocześnie zaplecze kamieniczki poprzez wytyczenie wspólnego podwórka z sąsiednią kamieniczką pod numerem 12. Dom frontowy był na tyle uszkodzony, że z pierwotnej substancji pozostały jedynie mury. Całe wnętrze uległo zniszczeniu, tak że dziś nie ma tam elementów pierwotnego wystroju. Dach zrekonstruowano z dodaniem dwóch nieistniejących przed wojną mansard.