Na początku zarówno parcela o dzisiejszym numerze 37, jak i 39 oraz 41 stanowiły jedną całość, z czasem podzieloną na oddzielne części. Dwie z nich (pod obecnymi numerami 37 i 39) również dziś są ze sobą powiązane – to zbudowane w 1820 r. bliźniacze kamienice autorstwa Fryderyka Lessla. Wzniesiono je na miejscu XVIII-wiecznych parterowych dworów drewnianych – obiektów już w 1790 r. określanych jako bardzo leciwe. Dom frontowy w swej oryginalnej formie dotrwał do II wojny światowej, jednak w czasie działań wojennych destrukcji uległa ściana oduliczna. Podobnie jak w przypadku domu nr 39 podjęto wtedy decyzję o odbudowie/rekonstrukcji domu frontowego, z jednoczesną rozbiórką oficyn wzniesionych wokół wydłużonego podwórza. Co prawda, przywrócono wygląd domu zbliżony do pierwotnego, jednak nie zadbano o odtworzenie detali, a przede wszystkim – niestety – nie poświęcono odpowiedniej uwagi zachowaniu elementów wystroju, które przetrwały wojnę. Oś środkową siedmioosiowej elewacji frontowej domu urozmaica balkon – z datą „1949”, taki sam balkon jest na elewacji podwórzowej – nad otworem przejazdu bramnego. Elewacja oduliczna jest w parterze boniowana. Przejazd bramny zamknięty jest wtórnymi wrotami bramy, ale przy wlocie zachowały się pierwotne odboje bramne.
::: Włączono do bazy w ramach projektu „Akademia Opiekunów Dziedzictwa V”, realizowanego w 2024 r. z udziałem wolontariuszy, dofinansowanego ze środków Narodowego Instytutu Dziedzictwa – w ramach programu „Wspólnie dla dziedzictwa”.
