Kamienica ul. Piękna 3a, Warszawa

Niewielka dwupiętrowa kamienica, bez przejazdu bramnego – z bezpośrednim wejściem na klatkę schodową z ulicy. Klatka schodowa najprawdopodobniej jest w całości powojenna, a jej forma pochodzi zapewne z czasu gruntownej przebudowy obiektu. Budynek II wojnę światową przetrwał nietknięty, lecz – niestety – nie przetrwał powojennej odbudowy stolicy. To zapewne wtedy doszło do adaptacji domu na cele użyteczności publicznej (biura?). Obecnie w kamienicy mieści się m.in. siedziba jednej z partii politycznych. Dziś numery 3 i 3a oznaczają dwa różne budynki na odrębnych posesjach, jednak przez długie lata było inaczej. Jeszcze w przededniu II wojny światowej obie posesje występują pod jednym wspólnym adresem (nr 3). Stoją na niepodzielonej działce, która należała wówczas do Courtina de Neufbourg. Kiedy analizujemy dawne plany, uwagę zwraca zbieżność zarysu budynku przyulicznego pokazanego na Planie Fortyfikacji Warszawskich Józefa Koriota z 1831 r. (!) z tym, co możemy zobaczyć na planach Lindleya (ok. 1900 r.), a co przetrwało do dziś. Zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mamy tu do czynienia z dwustuletnim budynkiem.