Kamienica ul. Chmielna 15, Warszawa

876
Elewacja frontowa - północna. Fot. Zbigniew Michalczyk, 2023 r., źródło: AOD IV.

Jeden ze starszych obiektów przy tej ulicy. Powstał ok. 1840 r., w czasie jednego z kilku intensywniejszych okresów zabudowy, postępującej od wschodu ku zachodowi. Wzniesiona wówczas kamienica o wystroju neorenesansowym była dwupiętrowa, ozdobiona charakterystycznym naczółkiem wieńczącym środkową oś fasady. Nieco później, lecz wciąż w XIX w., powstawały oficyny podwórzowe. Z biegiem lat dom frontowy nadbudowano o trzecie piętro. Z zawieruchy działań II wojny światowej obiekt wyszedł z dość poważnymi uszkodzeniami, szczególnie w zakresie partii ostatniego piętra kamienicy frontowej. Nieco lepiej zachowane, lecz także uszkodzone oficyny po wojnie rozebrano. Pozostałą część obiektu poddano gruntownej przebudowie – zarówno jeśli chodzi o wnętrza, jak i elewacje. Wystrój nieco uproszczono. Ostatnie piętro od strony ulicy skryto pod skośnym dachem. Od podwórka wyeksponowano klatkę schodową w nowo powstałej elewacji podwórzowej, cofniętej względem przedwojennej – w efekcie czego czemu obrys klatki zaczął zachodzić na podwórko, tworząc nieistniejący wcześniej ryzalit. Przepruto nową bramę w zachodniej części obiektu, likwidując jednocześnie przejazd w środkowej części kamienicy. Być może pozostałością po niej jest obecny hol wejściowy (?). Wewnątrz interesujący detal stanowią socrealistyczne płaskorzeźby z czasu powojennej przebudowy. Mimo iż dom został poważnie zniekształcony przez powojenną odbudowę, należy z dużym prawdopodobieństwem przyjąć, iż zdecydowana większość murów jest oryginalna i pochodzi z I poł. XIX w.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj