Rozległy narożny dom wzniesiono w latach 1924-25 dla Spółdzielni Mieszkaniowej Nauczycieli Gimnazjalnych. Kolejnej grupy pracowników państwowych – tym razem związanych z oświatą. Choć budynek ma adres od ul. Filtrowej i od tej ulicy jest też jedno z wejść, to zdecydowanie rolę elewacji głównej pełni ta od ul. Raszyńskiej. Jest o wiele dłuższa (14 osi wobec 5 od Filtrowej), wypełnia całą przestrzeń pomiędzy przecznicami, a skomponowano ją tak, że nie powstydziłby się jej żaden monumentalny gmach. Jej centralną część ożywia czteroczłonowy balkon pierwszego piętra ujęty w dwa potężne, trzyosiowe ryzality, gdzie oś środkowa każdego z nich, składa się z balkonów wnękowych umieszczonych ponad wejściami do dwóch schodowych klatek. Ostatnie piętro zostało nico cofnięte, co nadaje bryle o tyle smukłości co odejmuje zwalistości w i tak przecież ograniczonej przestrzeni ul. Raszyńskiej. I właśnie w tym jedyny „problem” – w szerokości ulicy, która jest na tyle wąska, że skutecznie uniemożliwia podziwianie walorów estetycznych gmachu od tej strony, nie dając możliwości spojrzenia w odpowiedniej perspektywie. Warto zwrócić też uwagę na charakterystyczny sciety narożnik, którego powierzchnia jest nieco zaklęśnięta. Kolejnym charakterystycznym elementem są balkony wnękowe podwórza uformowane tak, ę formą swą przypominają kilkukondygnacyjne nakryte łukowym sklepieniem wnęki. Podczas wojny obiekt był uszkodzony, jednak gros zniszczeń dotyczyło dachu, a co za tym idzie ostatniej kondygnacji mieszkalnej umieszczonej w cofniętej względem murów obwodowych odulicznych, mansardzie.
::: Sfinansowano ze środków Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
