Kamienica ul. Zajęcza 8, Warszawa

Wschodnia oficyna podwórzowa, powstała zapewne krótko przed lub krótko po I wojnie światowej. Jako, że był to budynek podwórzowy, nie przeznaczony do ekspozycji w kierunku ulicy, do detalu fasady nie przywiązywano większej wagi. Sam układ wnętrz i prosta klatka z mieszkaniami rozmieszczonymi po dwa na każdym piętrze; też jest dość typowa i nie pozwala na dokładne datowanie. Jednotraktowy obiekt zapewne najmłodszy ze wszystkich zabudowań posesji, jako jedyny dotrwał do naszych czasów. Wzdłuż północnego boku parceli stała oficyna o podobnych gabarytach (też trzy piętra) i detalu (oprawa i rozmieszczenie okien, ryzalit klatki schodowej), powstała zapewne w zbliżonym czasie, najprawdopodobniej nieco wcześniej. Niestety obecnie nie istnieje. W czasie wojny (powstanie 1944), istniejąca do dziś oficyna wschodnia miała poważnie uszkodzony dach, który odtworzono w zaraz po 1945 r. ze znacznie mniejszym spadem. Od początku traktowany jako prowizoryczny, istnieje do dziś (opowieść mieszkańca). Więźba nie jest w najlepszym stanie, co widać po grzybie kwitnącym na ostatniej kondygnacji. Prócz tego dom utrzymany w należytym stanie, czysty i zadbany. W północnej części podwórza znajdują się relikty ścian nieistniejących oficyn. W południowej – kwadratowe podwyższenie po parterowym domu głównym, jeszcze XIX wiecznym, o dwuspadowym dachu. Podwyższenie owo wskazuje z dużym prawdopodobieństwem na obecność pod ziemią fundamentów, czy zasypanych piwnic, które mogły by być zaadaptowane/wyeksponowane w nowej zabudowie, jaka na pewno kiedyś w tym miejscu powstanie.