Kamienica ul. Warecka 11, Warszawa

Wielkomiejska wczesno modernistyczna, okazała kamienica powstała na zlecenie przedsiębiorcy Jana Wedegisa w 1913 r., o czym świadczą min. medaliony z monogramami w przejeździe bramnym. Dom o neoklasycystycznym zabarwieniu stylowym zaprojektowali architekci: Feliks Michalski i Adam Oczkowski. Gmach znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie pl. Wareckiego, ob. Powstańców Warszawy, śmiało można uznać za jeden z nielicznych, przetrwałych w tak dobrym stanie, obiektów z tzw. Warszawskiego City. Kamienica miała wydłużone prostokątne podwórze północne i mniejsze półotwarte południowe, zamknięte od północy oficyną poprzeczną i krótkimi oficynami bocznymi – wszystkie trzy zostały po wojnie rozebrane. Zdecydowano się też na zburzenie południowej części oficyny wschodniej z pierwszego, głównego podwórka. Oprócz tego w wyniku działań wojennych kamienica straciła też wszystkie dachy, a co za tym idzie i elementy na nich eksponowane, jak zwieńczenia bocznych ryzalitów w przypadku elewacji odulicznej. Z racji nowoczesnej konstrukcji, zniszczenia ocalałych partii budynku były powierzchowne i odnosiły się głównie do górnych kondygnacji. W ramach powojennej odbudowy i adaptacji podzielono mieszkania części frontowej na mniejsze lokale, usuwając przy tym oryginalne drzwi. Kuchenne klatki schodowe, zapewne drewniane, zastąpiono nowymi o schodach betonowych stopniach i dość ciekawych w swej formie poręczach. Nowy dach przynajmniej częściowo wsparto na szynach produkcji radzieckiej (opowieść mieszkańca + dokumentacja fotograficzna).