Elewacja oduliczna – widok ogólny. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: "Studeo et Conservo 2024" - (XIX edycja).
Jeden z kilku budynków wzniesionych na dużej, podzielonej po I wojnie światowej parceli. Mimo iż po podziale posesji powstało tu w różnym czasie sześć odrębnych obiektów, to tworzą one swego rodzaju całość, na którą składają się trzy dwupiętrowe kamieniczki od ulicy Rybnej i trzy od ulicy Wawerskiej. Wszystkie mają podobny gabaryt, co zapewne podyktowane było obowiązującym na tym terenie ówczesnym planem zagospodarowania (jedne z pierwszych takich działań realizowanych przez władze miejskie). Są przykładami typowej zabudowy Kamionka i Grochowa z lat międzywojennych. Domy, o których mowa, nie były wznoszone w tym samym czasie i przez jednego inwestora. Są wykończone dość oszczędnie, a nieliczne ich detale tkwią stylowo raczej w drugim niż trzecim dziesięcioleciu XX w. Kamienice te były przeznaczone raczej dla średniozamożnych mieszkańców. Prezentowany tu dom przy ul. Rybnej 26 powstał dla niejakiego J. Żuławnika. Autorem projektu i kierownikiem budowy był J. Juszczyk, zatrudniony potem w podobnym charakterze przy realizacji domu pod adresem ul. Rybna 28. W przededniu II wojny światowej właścicielami posesji byli Kobylińscy. Obiekt ma tradycyjny przejazd bramny na teren, jednak wejścia na klatkę schodową nie umieszczono w przejeździe, a od strony podwórza. Dom wzniesiono przed 1935 r. Po detalu i elementach wykończenia trudno określić dokładny czas jego wzniesienia. Wszystkie sześć wspomnianych tu budynków było wznoszonych systemem gospodarczym, dziś określanym jako „budżetowy”. Stąd pojawiają się w ich architekturze elementy wystroju nieco wcześniejsze stylowo niż data wzniesienia kamieniczki. Jako ostatni z całego kompleksu powstał dom przy ul. Rybnej 28 (po 1935 r., jego przedwojennymi właścicielami byli Helena i Wierusz Jezierscy oraz Ewa Kowalska). W ostatnim czasie trzy kamieniczki zostały odremontowane: ul. Wawerska 19 (tużprzedwojennymi właścicielami domu byli L. Chajsturr oraz Izaak Zabłudowski), ul. Rybna 24 (przed wojną właścicielką kamienicy nr 24 była Bronisława Stawska) i 28. Trwają przygotowania do remontu kolejnych trzech (ul. Rybna 26, ul. Wawerska 15 i 17).
Przy opracowaniu historii wzmiankowanych tu domów korzystano m.in. z artykułu: K. Komar-Michalczyk, M. Wesołowska, „Mniej znane kamienice Kamionka”, „STOLICA”, 2024, nr 9-10, s. 44-48.
::: Włączono do bazy w ramach projektu: „Studeo et Conservo 2024” – (XIX edycja), dofinansowanego przez Miasto Stołeczne Warszawa.
Widok ogólny od strony ulicy. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok ogólny od strony ulicy. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Przejazd bramny. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Przejazd bramny. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Przejazd bramny. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Szlachetny tynk wychodzi spod powojennego „baranka”. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Przejazd bramny. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Przejazd bramny. Suprema wychodzi spod tynku. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok ogólny od strony podwórza. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka parter. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka parter. Wątek ceglany. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka parter. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. I-szy spocznik. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Piętro I-sze. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Detal balustrady – schody na II-gi spocznik. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Detal balustrady – schody na II-gie piętro. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Schody na II-gie piętro. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Schody z II-go piętra. Fot. Piotr Iłowiecki, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony podwórza na wylot przejazdu bramnego. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony podwórza. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Szlachetny tynk wychodzi spod powojennego „baranka”. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Balkony lewej skrajnej osi. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Widok od strony ulicy. Szlachetny tynk wychodzi spod powojennego „baranka”. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Piętro I-sze. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Widok z I-go piętra. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Piętro I-sze. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Parter. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Parter. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Parter. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Klatka. Widok na spocznik z I-go piętra. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Przejazd bramny. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).Przejazd bramny. Fot. Michał Pilich, 2024 r., źródło: „Studeo et Conservo” – (XIX edycja).
