Kamieniczka stanowiąca relikt zabudowy z 2. poł. XIX w. Pierwotnie nr 58. Z początku posesja była wypełniona podobnie niskimi obiektami układającymi się w literę „U” – bez budynku frontowego. Mieściła się tu siedziba firmy budowlanej (a być może i fabryka sztukaterii) Franciszka Rotha. Po śmierci właściciela (1935 r.) posesję podzielono. Stąd w adresie litery: „A” i „B”. Na połówce wschodniej jeszcze w 1935 r. wzniesiono modernistyczną kamienicę, burząc starą infrastrukturę. Los pozostałych zabudowań był przesądzony – miały ustąpić miejsca wielopiętrowym kamienicom. Inwestycja odsunęła się jednak nieco w czasie i plany rozbiórki pokrzyżowała II wojna światowa, z której cała posesja wyszła obronną ręką. W obiekcie przetrwał szczątkowy pierwotny detal – lastrikowe schody oraz kuta balustrada. Posadzki z czarnych i białych ceramicznych płytek wtórne. Obiekt ujęty w gminnej ewidencji zabytków.