Kamienica ul. Targowa 17, Warszawa

Historia nieruchomości przy Targowej 17, nr hip. 252-Pr, zapisana w księdze hipotecznej, sięga 1817 r., kiedy 2 stycznia od braci Jana Leopolda i Jakóba Tańskich zakupił ją handlarz wołami Mordka Szajowicz wraz z żoną Schewą. Szajowicze przyjęli wkrótce nowe nazwisko Raisner, dlatego osoby, które czerpią wiedzę na temat właścicieli poszczególnych posesji z „Taryff”, odnajdą tam Mordkę Szaję Rayzykiera (błędne nazwisko, 1825 r.) oraz Raysnerową Szajową (1844 r.). Po ich śmierci, na wniosek z 1 sierpnia 1855 r., toczyło się postępowanie spadkowe. Gdy dobiegło ono końca, jedyną właścicielką nieruchomości została Rayzla, jedno z wielu dzieci Raisnerów. Wraz z mężem Szmulem Kronengoldem vel Korngoldem, handlarzem octem, prowadziła szynk. Po śmierci Rayzli właścicielami nieruchomości zostali jej małżonek oraz dzieci. Szmula Kronengolda jako posesora wymienia „Taryffa” z 1869 r. Wołowa nr 252 trafiła następnie w ręce Osipa (Józefa) Maszera, który pozostał jej właścicielem do 1880 r. – „Rocznik adresowy na rok 1882” podaje, że był nim jeszcze w 1882 r. Maszler sprzedał nieruchomość Franciszkowi i Mariannie Sławińskim 23 maja 1882 r. Po śmierci męża od Marianny nabył ją 12 listopada 1895 r. Walery Tryczyński. Jest on ostatnim właścicielem posesji (która w międzyczasie zyskała numer policyjny 41) wymienionym w księdze hipotecznej. Z różnych źródeł można dowiedzieć się, że pozostawała ona jego własnością na pewno do 1919 r., a prawdopodobnie do jego śmierci 28 lipca 1920 r. „Spis właścicieli domów m.st. Warszawy” część III e. z 1939 r. jako posesora wymienia Jana Waszczuka. (Opracowała Monika Wesołowska na podstawie ksiąg hip. i repertoriów dokumentów dla nr hip. 252-Pr, APW Oddział w Milanówku)

Obecnie na terenie posesji z historycznej zabudowy ujętej w gminnej ewidencji zabytków przetrwał jedynie budynek w tylnej części działki.

Materiały archiwalne z Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków