Kamienica Arona i Małki Styckich ul. Jagiellońska 20, Warszawa

Obiekt wzniesiony 1897-1898 jako trzypiętrowy, ok. 1912 r. został przekształcony dla Anieli Karszowej, uzyskał wtedy m.in. nowy wystrój elewacji frontowej (historia za: J. Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 5, Warszawa 1999).

Opis architektury i stan zachowania; detal architektoniczny

Dom frontowy tworzy wraz z oficynami układ zamknięty wokół podwórza. Kamienica frontowa czterokondygnacyjna, dwunastoosiowa, ze skrajnymi pseudoryzalitami zaakcentowanymi obustronnie lizenami i obejmującymi po trzy osie oraz zwieńczonymi wystawkami z zamkniętym łukowo oknem, zaakcentowanymi odcinkowymi naczółkami (zachowany prawy). Pomiędzy wystawkami, ponad silnie wysuniętym gzymsem koronującym, cztery facjaty. Parter boniowany, oddzielony od wyższych kondygnacji niewydatnym gzymsem kordonowym. W czterech środkowych osiach konsole podtrzymujące niegdyś balkony, o dekoracji wolutowo-roślinnej. Na wyższych kondygnacjach pozostałości tynków, w tym dekoracji wyrobionej w „groszkowym” tynku w pseudoryzalitach: pod oknami drugiej kondygnacji (płyciny), między drugą i trzecią (szachownice) oraz między trzecią i czwartą kondygnacją (romby). W parterze wejścia i witryny lokali użytkowych (zachowane fragmentarycznie dekoracyjne kraty) oraz prosto sklepiony przejazd bramny. U wlotu do przejazdu obustronnie odboje konsolowe dekorowane w płaszczyźnie bocznej i czołowej liśćmi suchego akantu. Z przejazdu bramnego wejścia na zaplecza lokali użytkowych oraz na dwie klatki schodowe – obie o wystroju drewnianym, w drugiej (od wlotu przejazdu) wtórne (współczesne) stopnie i podstopnice oraz balustrada, pierwotne są natomiast dekoracyjne policzki. Ostatnia kondygnacja pierwszej klatki schodowej przekryta stropem z zachowaną dekoracją sztukatorską (fryz z segmentami dekorowanymi rozetkami w poszczególnych segmentach). Na stropie spod wtórnych warstw farby prześwitują dekoracje malarskie – pasowe. Relikty malatur także na ścianach tej klatki schodowej – geometryczno-pasowe. Na ostatniej kondygnacji zachowane supraporty z motywem antytetycznie ustawionych wolut dekorowanych wicią suchego akantu. Klatki schodowe oficyn zaokrąglone od strony podwórza (ćwierćkoliste). Klatka schodowa główna i klatki w oficynach mają wystrój drewniany.