Kamienica Joska Bera Ginsberga, ul. Jagiellońska 14, Warszawa

Dom wzniesiony między 1876 a 1878 r. jako trzykondygnacyjny, pięcioosiowy, ze skrajnymi pseudoryzalitami, w późniejszym czasie (ok. 1913?) rozbudowany o bliźniaczy segment od strony południowej. Do 1935/1936 r. w obu segmentach znajdowały się przejazdy bramne (dwa obok siebie), po tym czasie ujednolicono elewacje frontowe obu segmentów i zamurowano przejazd południowy (od strony podwórza widoczny dziś zarys łuku wlotu do przejazdu) oraz podwyższono dom o dwie kondygnacje (proj. Leonard Kario, dla M. Ajzensztadta). Segment północny to być może najstarsza kamienica przy Jagiellońskiej (historia za: J. Zieliński, Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, t. 5, Warszawa 1999).

Opis architektury i stan zachowania; detal architektoniczny

Obecnie kamienica pięciokondygnacyjna, dziesięcioosiowa, ze skrajnymi pseudoryzalitami i pseudoryzalitem środkowym. Przejazd bramny w piątej osi. W parterze pozostałości boniowania, na pozostałych kondygnacjach – tynków płaskich. Na trzeciej i ósmej osi belki dwuteowe podtrzymujące niegdyś balkony. Od podwórza do domu frontowego dostawione oficyny/skrzydła boczne, po lewej stronie trzykondygnacjowe skrzydło o zaokrąglonych narożnikach, kryjące klatkę schodową na planie elipsy, skomunikowane z domem frontowym łącznikiem – galerią z balkonami na drugiej i trzeciej kondygnacji. Między pierwszą a drugą kondygnacją tego skrzydła nieznacznie profilowany gzyms kordonowy, ponad trzecią kondygnacją – profilowany gzyms koronujący. Po prawej stronie skrzydło oficyny mieszkalnej, trzykondygnacjowej, dwuosiowej. Przejazd bramny sklepiony prosto, sześcioprzęsłowy, rozczłonkowany pilastrami, lewostronnie zwężony od trzeciej osi; z przejazdu obustronnie wejścia na klatki schodowe o drewnianym wystroju (schody i balustrady), prawa klatka schodowa z zaanektowaną w parterze przestrzenią dawnego przejazdu bramnego