Kamienica ul. Targowa 50/52, Warszawa

Na posesjach o nr hip. 156-Pr i 157-Pr znajduje się zabudowa, która powstawała na niej już od końca XVIII wieku. W 1790 roku obie posesje stały się własnością Baltazara Papieskiego i Karola Klemma. Część należącą do Klemma w 1795 roku kupił Łukasz Papiski. W 1815 roku obie nieruchomości (na działkach znajdowała się wówczas drewniana zabudowa) kupili Stanisław i Katarzyna z Wasilewskich małż. Żabiccy. Żabiccy wystąpili z prośbą o scalenie obu posesji w jedną. Na budowę murowanej kamienicy oraz remont istniejących na scalonych posesjach domów zaciągnęli pożyczki u Berka Leyzerowicza Rothblitha, których nie spłacili, przez co Rothblith na mocy kontraktu został w 1821 roku nowym właścicielem nieruchomości. Dla Rothblitha wybudowano ok. 1819 roku murowaną jednopiętrową kamienicę. W latach 30. XIX wieku przystąpił on do budowy kolejnej kamienicy, jednak problemy finansowe sprawiły, że wyrokiem sądu ok. 1833 roku nową właścicielką nieruchomości została Józefa z Oborskich de Tylli. W następnych latach stawała się własnością kolejnych właścicieli, aby w 1867 roku, w drodze publicznej licytacji, zakupił ją Antoni Sokołowski. Ok. 1873 roku wybudowano dla niego środkową kamienicę, a także powiększono i nadbudowano oficynę w podwórzu. W 1898 roku wdowa po Antonim, Julia oraz ich córki sprzedały nieruchomość Salomonowi Berkowiczowi Bersztejnowi. Bersztejn już w kolejnym roku sprzedał własność braciom Feigenblatt: Abramowi Nuchimowi, Arii Lejzorowi i Josifowi Chaimowi. Rodzina Feigenblattów pozostała właścicielami nieruchomości aż do wysiedlenia Żydów do getta w 1940 roku. (Opracowała Monika Wesołowska na podstawie ksiąg hip. i repertoriów dokumentów dla nr hip. 156-Pr i 157-Pr, APW Oddział w Milanówku, opracowanie własne niepublikowane)

Kamienice wpisane są do rejestru zabytków.