Kamienica ul. Solec 111, Warszawa

Typowa czynszówka mniej reprezentacyjnej dzielnicy jaką było przed I wojną światową Powiśle. Obiekt powstał na działce, na której zarówno w głębi jak i wzdłuż południowej granicy znajdowały się zabudowania, najprawdopodobniej przemysłowe. Dom frontowy powstał tak, że w południowej jego partii charakterystyczny, schodkowy uskok omijał istniejącą starszą zabudowę nie dotykając do niej. Plan był taki, aby z czasem dobudować południową cześć domu frontowego. Niestety tak się nigdy nie stało i obiekt w swej nietypowej formie przetrwał do dziś, a w pierwszej połowie lat 60. XX w., przy okazji wznoszenia nowego osiedla, postanowiono dokleić do starej kamienicy nowy blok. Zapewne także wtedy skuto resztki eklektycznego wystroju fasady, oderwano żeliwne balkony lub ich relikty. Fasadę wygładzono a jedynym elementem, siłą rzeczy pozostawionym, były dwa skrajne ryzality, z których ten południowy (bramny) miał być docelowo, po rozbudowie ryzalitem środkowym. W nieokreślonym czasie (po 1989 r.?) zamurowano też przejazd bramny od strony ulicy, mieszcząc w nim od frontu kolejny lokal usługowy. Przejazd udrożniono ponownie w 2012 r. Na uwagę zasługują i robią wrażenie ślepe drzwi na każdym z pięter głównej klatki schodowej. Przygotowane do udrożnienia po rozbudowie czynszówki, a nigdy nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, stanowią dziś tylko ślad dawnych niespełnionych zamiarów niegdysiejszych właścicieli. Klatka kuchenna znajdująca się w północnej partii budynku ma wystrój całkowicie powojenny.