Kamienica ul. Wilcza 32, Warszawa

Kamienica zbudowana po 1897 r. dla przedsiębiorcy budowlanego Adolfa Daaba, współwłaściciela firmy „Fr. Martens & A. Daab”. Sam plac przed rozpoczęciem budowy był w rękach rodziny Daabów już od kilkudziesięciu lat. Kamienica ma układ prawie dwupodwórzowy. Prawie, bo oficyna środkowa nie dzieli podwórza na pół. Wzniesiono ją tylko do połowy długości parceli. Jedna z dwóch bram – na podwórze wschodnie – jest obecnie zamurowana. Z ostatniej wojny dom wyszedł obronną ręką, jednak niedługo po wojnie część oficyny środkowej rozebrano do wysokości parteru, a oficynę wschodnią obniżono o jedno piętro. Elewacje oficyn w zdecydowanym stopniu pozbawione tynków. W przejeździe bramnym wschodnim (ob. zamurowany) posadzka z żółtych kwadratowych 9-polowych płytek ceramicznych/cementowych (w stanie daleko posuniętej destrukcji), naturalna odkrywka w realizacji pozwoliła na stwierdzenie oznakowania na rewersie jednej z płytek – bliżej nieznanego producenta-firmy (?) „PATENT”. W klatkach schodowych ob. nr I (główna w domu frontowym) oraz nr V kute balustrady schodów. W klatce ob. nr I schody metalowe z drewnianymi okładzinami stopni (deski) i podestów (klepka ułożona „w jodełkę”), w parterze posadzka z płytek ceramicznych oktagonalnych w kolorze złamanej bieli z kwadratowymi wstawkami niebieskimi z białym przetworzonym motywem fleur-de-lis. Na stropie ostatniej kondygnacji klatki schodowej głównej fryz sztukatorski. Klatki schodowe kuchenne drewniane. Na wszystkich klatkach schodowych zachowane w dużym stopniu elementy stolarki otworowej, na niektórych drzwiach – dzwonki do drzwi, tabliczki z numerkami mieszkań. Na klatce schodowej w oficynie tylnej zachodniej – drewniane obudowy komórek lokatorskich. Remontowi poddano w ostatnich latach jedynie fasadę i dach (nowa więźba). Stan zachowania wystroju wszystkich klatek schodowych – do zdecydowanego remontu konserwatorskiego.Obiekt ujęty w gminnej ewidencji zabytków.