Kamienica ul. Koszykowa 35, Warszawa

Wczesnomodernistyczna kamienica wzniesiona dla Gustawa Wojciechowskiego w przededniu I wojny światowej. Okazały pięciopiętrowy gmach łączył w sobie elementy secesyjne, barokowe i klasycystyczne. Jako że działka była dość długa i wąska, dom powstał w układzie dwupodwórzowym, jednak bez oficyn zachodnich. Ostatnia wojna nie przyniosła poważniejszych uszkodzeń – obiekt przetrwał ją łącznie z dachem. W głębi podwórza oficyna poprzeczna, której południowy trakt i fragment oraz jedna oś wysunięta na południe są starsze. Wnioskując z analizy map, ta część zabudowy, zapewne pierwotnie nieco niższa niż dziś, powstała w ostatnim dziesięcioleciu XIX w. W trakcie budowy domu frontowego oficyna poprzeczna zastała zaadaptowana i włączona w nowy projekt, stanowi obecnie południową granicę północnego podwórka. Podobnie sprawa może się mieć ze wschodnią oficyną podwórka południowego – wiele wskazuje na to, że do jej wzniesienia również wykorzystano mury istniejącego tu wcześniej obiektu, choć w tym przypadku sprawa nie jest tak oczywista, jak w przypadku wyżej wspomnianej oficyny poprzecznej. Zarówno na elewacjach, jak we wnętrzach przetrwały liczne elementy pierwotnego wystroju. W przejeździe bramnym posadzka z terakotowych 4- i 9-polowych płytek w kolorze żółtym i „piaskowym”/szarym. Schody głównej klatki schodowej domu frontowego obłożone marmurem Carrara bianco ordinario, na podestach kwadratowe płytki ceramiczne/cementowe w kolorach szarym i białym, ułożone w ukośną szachownicę. Kuta balustrada z drewnianym pochwytem. Drzwi do mieszkań dwuskrzydłowe z przeszkleniami. W klatce głównej oficyny poprzecznej zachowane m.in.: kuta balustrada, oktagonalne białe z szarymi wstawkami płytki posadzkowe. W klatkach schodowych oficyny wschodniej (podwórko północne i południowe) schody betonowe i kuta balustrada. Kamienica wpisana do rejestru zabytków (nr A-1367, 2016-11-24).