Kamienica ul. Hoża 27, Warszawa

Wielkomiejska kamienica wzniesiona ok. 1898-1900 wg proj. Karola Kozłowskiego (?) na rogu z ulicą Księdza Skorupki, która pierwotnie nosiła miano ulicy Sadowej, jako że powstała na rozparcelowanym terenie będącym uprzednio m.in. sadem. Uliczkę przeprowadzono w celach spekulacyjnych, tj. po to, aby wznieść więcej domów mających mieszkania frontowe, za które można było pobierać wyższy czynsz. Swe i tak niewielkie znaczenie komunikacyjne zaułek ten stracił po wojnie, gdy zaślepiono jego wylot na ulicę Marszałkowską. Z zabudowy ulicy Ks. Skorupki po ostatniej wojnie nie zostało nic, jeśli nie liczyć dwóch domów narożnych (od Marszałkowskiej) i opisywanego tu – od Hożej. Dom ów wzniesiono wkrótce po wytyczeniu uliczki, dla Jochweta Taubenhausa. Po wojnie przez długie lata dom był zaniedbany – pozbawiony tynku i detali jeszcze w początkach lat 2000. W l. 2006-07 przeprowadzono remont, kamienica uzyskała nowy dach z narożnym hełmem. pokuszono się też o rekonstrukcję wystroju fasad. Część detalu jest wiernie zrekonstruowana na podst. ocalałych jego szczątków, większość jednak to współczesna interpretacja odwołująca się do epoki przełomu XIX i XX w. Obiekt ujęty w gminnej ewidencji zabytków.